TEKST EN FOTO: BERT DELLEMAN
Vooraf was het nog de vraag: wie gaat op het EK het Nederlandse doel verdedigen? Een aantal weken voor aanvang hakte bondscoach Koeman de knoop door: Bart Verbruggen is de eerste keeper. Tot veel vreemde blikken leidde dit niet. In de interlands dat de Brighton and Hove Albion-doelman onder de lat stond maakte hij een prima indruk. Zonder meer is Verbruggen een talentvolle keeper. Maar hoe gaat hij het doen op het EK, waar heel Nederland over zijn schouders meekijkt? Bert Delleman volgt elke wedstrijd zeer nauwkeurig de verrichtingen van de Oranje-goalie.
Het echte werk
De vraag was hoe Verbruggen na zijn goede prestatie tegen de Polen zich ging houden tegen de sterkere Fransen. Welnu, het antwoord kwam al na vier minuten. ‘Onze keeper’ liet zijn klasse zien: een vlammend schot van Griezmann pareerde hij op een betrouwbare manier. Zwevend in de lucht tikte hij de bal over de lat. En of dat dan gebeurde met al dan niet de goede hand is minder relevant. Zijn actie was effectief, vooral ook omdat hij op zijn positie bleef staan, stilstond en daardoor tijdig kon afzetten.
Door het oog van de naald
Een hachelijk moment speelde zich af in de 13e minuut van de wedstrijd. Rabiot kwam vrij door in de zestien en had gelukkig niet door dat Verbruggen de korte hoek helemaal vrij liet. Waarschijnlijk was Rabiot vastbesloten om de bal voorlangs te spelen. Het vervolg was een scrimmage waarbij opviel dat Verbruggen als een soort handbalkeeper zijn goal verdedigde. Bijzonder was wel dat hij zijn armen naar beneden liet hangen en zijn benen behoorlijk wijd had staan. Je had hier een wat actievere armstand verwacht en de voeten wat dichter bij elkaar voor een snellere reactie. Ondanks zijn aanvallende houding kwam hij niet in de verleiding om zich in het duel te storten en vertrouwde hij op de vechtlust van zijn verdedigers. Erg knap.
Standaardsituaties
Bij corners stond Verbruggen niet in het midden van de goal, maar op 2,5 meter van de eerste paal. Waarschijnlijk verwachtte hij dat de bal in die zone zou landen, en wilde hij voorkomen dat deze bij de eerste paal zou worden binnengekopt. Zat er nog wat angst in hem, omdat hij tegen de Polen juist naar die positie bewoog en daardoor kwetsbaar was? Verder was het mooi om te zien dat hij juichte als een vrije schop van de Fransen de muur raakte en daardoor het gevaar was geweken; over beleving gesproken. Vlak voor tijd nam Frankrijk een corner van de linkerkant die in de zone bij de eerste paal viel. Hier koos Verbruggen ervoor de bal te stompen, in plaats van te klemmen, wat wél gekund en misschien wel gemoeten had. Nu werd er een rebound weggeven. Gelukkig raakte de Oranje-doelman de bal dusdanig op de vuisten dat de bal in ieder geval buiten het zestienmetergebied viel.
Het verschil maken
In de tweede helft was er relatief weinig werk te doen, totdat hij in de 65e minuut zijn hoogtepunt van deze wedstrijd beleefde. Na een wat onoverzichtelijke situatie in de zestien pleegde hij toch een aanvallende actie om de vrijgekomen Griezmann het scoren te beletten. Hij besloot om op een onconventionele manier het rollertje te pareren. Niet eens heel dicht op de Franse aanvaller, heel licht in niemandsland, viel hij met de armen wat ongelijk licht naar achteren en een gestrekt been naar voren. Was het een gelukje dat de bal zijn been raakte, omdat zijn techniek niet zo beschreven stond in het keepershandboek of haalde onze keeper ‘gewoon’ het maximale rendement uit zijn actie? Niet altijd kon de optimale techniek worden getoond, als de bal maar werd tegengehouden.
Conclusie
Feit is wel dat door die cruciale actie de bal naast ging en hij weer liet zien een betrouwbare keeper te zijn die geen ondoordachte acties maakt. Het lijkt er ook op dat er binnen het team duidelijke afspraken zijn gemaakt. Verbruggen komt alleen in de situaties wanneer dit écht nodig is, anders laat hij het ‘vuile werk’ aan zijn verdedigers over. Hij heeft niet de neiging om zich extra te manifesteren, maar doet wat hij moet doen. Mede door hem bleef het 0-0. En liet hij weer zien dat hij de terechte nummer één is.
