Zoals we in het vogelrijk huismussen en trekvogels kennen, zijn er in het Nederlandse keepersgilde doelmannen die hun vaderlandse vereniging jarenlang trouw blijven én keepers die zijn ‘uitgevlogen’ om het geluk in den vreemde te proeven. Keeperssite spreekt om toerbeurt deze laatstgenoemde zogeheten ‘paradijskeepers’.
In de vijfde aflevering is Loes Geurts aan het woord, doelvrouw van het Zweedse BK Häcken en in blijde verwachting van haar eerste kindje.
Women’s Champions League
Op het moment dat we de 36-jarige Loes Geurts bellen is ze net de Women’s Champions League aan het kijken. Vandaag staan twee kwartfinales op het programma. Waar in een heuse clásico Real Madrid en Barcelona het tegen elkaar opnemen, strijden in de andere wedstrijd Bayern München en Paris Saint-Germain om een plekje in de halve finales. Het zijn prachtige affiches die je net zo goed kunt verwachten in de Champions League van het mannenvoetbal. Het zegt genoeg over de vlucht die het vrouwenvoetbal de laatste jaren genomen heeft, waarin steeds meer clubs met een vrouwenafdeling zijn begonnen. Loes Geurts heeft al een heel voetballeven achter zich en de ontwikkelingen van dichtbij meegemaakt. Haar carrière bracht de geboren Friezin langs Amerika, Duitsland, Nederland, Frankrijk en Zweden.
Kindje
Met uitzondering van een kort uitstapje naar Paris Saint-Germain is Geurts al sinds 2012 actief in Zweden. Inmiddels zit ze hier helemaal op haar plek en verwacht ze voorlopig niet meer terug te keren naar Nederland. “Mijn vriend, die half Spaans en half Zweeds is, en ik hebben hier een nieuw huis gebouwd en verwachten in september ons eerste kindje. Dat houdt in dat ik dit kalenderjaar geen wedstrijden meer zal spelen voor de club. Wel train ik nu nog gedeeltes met het team mee. In de keeperstraining kan ik nog ballen bovenhands vangen en bij positiespelletjes als kaatser meedoen. Uiteraard moet ik voorkomen dat ik een bal in m’n buik krijg of met iemand in duel kom.”
Positieve reacties
Geurts is tot nu toe één van de weinige voetbalsters die tijdens haar carrière zwanger is geworden. Even was ze bang hoe de club hierop zou reageren, zeker omdat ze in november haar contract nog met twee jaar had verlengd, maar ze heeft niets dan positieve reacties ontvangen. “De club heeft echt supergoed gereageerd, vind ik. Iedereen was in eerste instantie blij voor mij en m’n vriend. ‘Het mooiste dat er is’ kreeg ik van iedereen te horen. Niemand heb ik ook over mijn contract gehoord. Ze vinden het vooral belangrijk dat ik goed begeleid word en straks weer terug kan komen. De club wil daarnaast aan de sportwereld laten zien dat dit oké is en het er gewoon bij hoort als je met vrouwensport te maken hebt. Het hoeft helemaal niet gek te zijn of het einde van je carrière te betekenen. Ik krijg zowel medisch als financieel supergoede steun vanuit de club. Daar hoef ik me helemaal geen zorgen over te maken.”
“De club wil aan de sportwereld laten zien dat het oké is dat een speelster zwanger wordt en dat het er gewoon bij hoort als je met vrouwensport te maken hebt”
Amerika
De 125-voudig international voelt zich ook buiten de club en het voetbal om goed in Zweden. Dit heeft volgens haar alles te maken met de rust. “In Nederland leven de mensen dichter op elkaar en veel gehaaster, waardoor je daar zelf ook in meegaat. In het begin vond ik het hier wel heel erg rustig, maar inmiddels vind ik Nederland veel te druk.” Dat Geurts het zo naar haar zin heeft is in haar loopbaan geen vanzelfsprekendheid geweest, zo blijkt uit haar eerste ervaringen in het buitenland. Op jonge leeftijd vertrekt ze naar Amerika. Nederland kent nog geen Eredivisie voor vrouwen en in de ‘States’ heeft Geurts de kans om een studiebeurs te krijgen. Hierdoor kan ze het voetballen combineren met studeren. “Ik was niet zo goed ingeleefd en ben terechtgekomen op een school die eigenlijk helemaal niet zo goed in voetbal was. Daarnaast werd ik geselecteerd voor het Nederlands Elftal en dat ging niet goed samen.”
Bundesliga
Het lijkt Geurts beter te vertrekken en via een teamgenoot komt ze in contact met het Duitse FFC Heike Rheine. Dan nog spelend in de Bundesliga. “Hier ging ik voor het eerst een beetje geld verdienen, daar kon ik net m’n studentenkamer van betalen. Na anderhalf jaar degradeerden we, ging de club failliet en precies op dat moment begon de Eredivisie. Voor mij kwam het goed uit om op dat moment terug te keren naar Nederland.”
Fullprof in Zweden
Geurts maakt de stap naar AZ en speelt later nog een periode bij Telstar, dat de vrouwentak van de Alkmaarders in 2011 overnam. In Nederland speelt de keepster voor niet meer dan een reiskostenvergoeding. Omdat ze heel graag prof wil worden neemt ze een zaakwaarnemer in de hand, met wie ze bewust op zoek gaat naar een club in een land met een goede profcompetitie. Het plan slaagt en Geurts wordt fullprof bij Kopparbergs/Göteborg FC in Zweden. Het Scandinavische land heeft op dat moment één van de sterkste en meest professionele vrouwencompetities van Europa. Na een succesvolle periode krijgt de doelvrouw een kans in Frankrijk bij Paris Saint-Germain.
“Dit kwam op m’n pad en ik vond dat ik het moest doen. Het was een mooie kans bij een grote club waar ik een mooi contract kon tekenen. Ik had zoiets van ‘deze kans laat ik niet aan me voorbij gaan’. Wordt het wat dan is het mooi, en wordt het niets dan is het jammer en kun je er alleen maar van leren. Het is zeker dat laatste geworden, omdat het voor mij een heel moeilijke periode is geweest. Ik speelde weinig en had het niet naar m’n zin.”
“Bij Paris Saint-Germain speelde ik weinig en had ik het niet naar m’n zin”
Levensgeluk
Een andere grote tegenslag voor Geurts is het kwijtraken van haar basisplaats in het Nederlands Elftal. Tijdens het WK in 2015 is ze nog de eerste doelvrouw, maar vlak na het toernooi loopt de Hackenkeepster een hersenschudding op, waardoor ze langere tijd uit de roulatie is. Geurts probeert zich twee jaar lang terug te knokken in het elftal van Sarina Wiegman, maar slaagt uiteindelijk niet in haar missie. Tijdens het EK van 2017 in eigen land staat Sari van Veenendaal tussen de palen. Ondanks dat Nederland het toernooi wint, is de teleurstelling voor Geurts groot. Het is één van de redenen waarom ze een half jaar stopt met voetbal.
“Ik was helemaal leeg en had er helemaal geen zin meer in. Dit kwam door de tijd bij PSG en voor mij was het EK ook mentaal een heel erg moeilijk toernooi, omdat ik daar heel graag had willen spelen.” Na de voetballoze periode stroomt bij Geurts toch het bloed waar het niet gaan kan en keert ze terug op de Zweedse velden bij haar oude club Göteborg. Nadat de clubeigenaar eind 2020 plotseling besluit te stoppen, neemt stadgenoot BK Häcken de Göteborgse speelsters over. Bij deze club lacht het leven Loes Geurts weer tegemoet, met als grootste geluk het kindje dat op komst is.
