TEKST EN BEELD: BERT DELLEMAN

Vooraf was het nog de vraag: wie gaat op het EK het Nederlandse doel verdedigen? Een aantal weken voor aanvang hakte bondscoach Koeman de knoop door: Bart Verbruggen is de eerste keeper. Tot veel vreemde blikken leidde dit niet. In de interlands dat de Brighton and Hove Albion-doelman onder de lat stond maakte hij een prima indruk. Zonder meer is Verbruggen een talentvolle keeper. Maar hoe gaat hij het doen op het EK, waar heel Nederland over zijn schouders meekijkt? Bert Delleman volgt elke wedstrijd zeer nauwkeurig de verrichtingen van de Oranje-goalie. 

Nog maar één wedstrijd verwijderd van een finaleplek tegen de Spanjaarden. Wat een verhaal uit een jongensboek zou dat zijn geweest voor Verbruggen op zijn eerste grote eindtoernooi. Ondanks een redelijk goede wedstrijd, kreeg hij tegen Engeland vlak voor het einde een koude douche te verwerken.

Harry Kane

In de 3e minuut van de wedstrijd kwam Verbruggen voor het eerst voetballend in actie, toen Van Dijk een wat trage bal terug speelde.  Druk vanuit de twee Engelse spitsen dwong Verbruggen tot een pass naar de vrije rechterkant. Het oogde wat ‘tricky’ allemaal, de Oranje-keeper mocht hier een wat snellere beslissing nemen. Waar in deze situatie de overtuiging ontbrak, was dat niet zo bij het eerste schot op doel van Kane. De bal had een verraderlijk stuitje en Verbruggen nam geen enkel risico. De handen en armen mooi in balans, verwerkte hij de bal prima naar de zijkant. Bij de penalty van Kane ging Verbruggen de goede hoek in, maar de bal was zo hard en zuiver ingeschoten dat hij kansloos was.

Na de tegenslag van de penalty, liet Verbruggen weer meermalen zien dat hij een fenomenale trap heeft. Door de linies heen bereikte hij bijna achteloos Depay. En ook in de tweede helft strooide hij met dat soort passes. Vooral Simons profiteerde daar het meest van. Door Verbruggens spelhervattingen kon het Nederlands elftal meer aan aanvallen toekomen.

Bal boor de benen  

In de 23e minuut was er een minder moment van Verbruggen toen de doorgebroken Foden vrij voor hem opdook. In deze situatie wachtte hij te lang met in actie komen. Hij had eerder moeten herkennen dat zowel de Nederlandse verdedigers als Foden niet echt zicht en controle hadden over de bal. Dat had het sein voor Verbruggen moeten zijn om een aanvallende actie in te zetten. De bal ging met een matige snelheid door zijn benen, de enige ruimte waar de bal nog richting het doel kon gaan. In deze situatie had Verbruggen hoe dan ook zijn benen gesloten moeten houden. De juiste uitvoering van het blok houdt ook in dat het lichaam rechtop blijft, terwijl Verbruggen nu wijdbeens achterover viel. Technisch gezien was dit dus een hele matige actie van de doelman. Gelukkig kon Dumfries een goal voorkomen door de bal op de doellijn te stoppen.

De volgende testcase voor Verbruggen was dat hij een laag schot van Foden onschadelijk maakte en klem pakte. Op die manier herstelde hij zich van het voorgaande, hachelijke moment.  Die rust nam hij ook mee met het onderscheppen van een voorzet in de 44e minuut. In diezelfde minuut liet hij ook zien dat zijn passnauwkeurigheid er niet onder had geleden.

2-1 Engeland

De tweede helft verliep voor Verbruggen zeer rustig, omdat de Engelsen niet meer de overmacht hadden. Nederland kwam meer aan het voetballen toe, zonder echt gevaarlijk te worden. Alle signalen wezen op een aanstaande verlenging. Totdat het duel De Vrij-Watkins zich voor Verbruggens ogen  afspeelde. Normaliter zou De Vrij, die zich het hele toernooi een goede en betrouwbare verdediger toonde, de bal ‘gewoon’ blokken. Maar dat gebeurde niet. De bal werd door zijn openstaande benen gespeeld en verdween in het uiterste hoekje bij de tweede paal.

Lange hoek voor de verdediger

Had Verbruggen beter of anders kunnen handelen? In een situatie als deze moet de verdediger de lange hoek afschermen en de keeper de korte hoek. Had Watkins de bal in de korte hoek geschoten dan was de bal ongetwijfeld een prooi Verbruggen geweest. Zijn positie ten opzichte van de eerste en tweede paal was dus prima. Stond hij te ver naar voren en had hij zodoende te weinig tijd om te reageren? Verbruggen stond iets voor de eerste paal. Een pasje terug had hem inderdaad meer tijd gegeven om te reageren. Maar halen we de ‘regel’ korte hoek voor de keeper, lange hoek voor de verdediger terug, dan stond Verbruggen goed. Bij een snoeihard schot in de korte hoek moet de keeper altijd iets voor de paal staan, zodat bij het reageren de hand altijd voor de paal blijft. Het is natuurlijk afhankelijk van de snelheid van het schot, maar in sommige gevallen kan er pas gereageerd worden als de bal voorbij het lichaam is. Dan wil je niet dat de keeper met bal en al het doel ingaat.

Keepersboekje

Hoe was zijn uitgangshouding en was Verbruggen klaar om te reageren? Op het laatste is het antwoord ja. De doelman stond stil en in balans op het moment van schieten. Over de uitgangshouding kan gediscussieerd worden. Verbruggen stond vrij diep door de benen en de armen waren vrij laag bij de grond. Hierdoor was de prikkel groot om met de handen naar de bal te gaan. Dat was precies wat Verbruggen deed, geheel volgens het ‘keepersboekje’, waarin staat dat de keeper altijd met de handen naar de bal moet gaan. Maar bij een schot dat zó hard is, en nog eens extra snelheid meekrijgt door de natte ondergrond, en zó goed geplaatst, kun je je afvragen of dit wel zinvol is. Wellicht had Verbruggen meer kans gehad wanneer hij klaar had gestaan in een hogere uitgangshouding. Dan had hij waarschijnlijk met zijn voet gereageerd en eerder bij de bal geweest. Een been uitsteken kost immers minder tijd dan het gehele lichaam naar de grond brengen.

Eindconclusie

Los daarvan moeten we ook Watkins een groot compliment geven. De bal zo hard raken en die bij de tweede paal binnen laten vallen is een kunst op zich. Door het doelpunt was ineens het toernooi voor Verbruggen afgelopen. Dat zal voor hem een wrang gevoel hebben opgeleverd, want wat was hij in vorm. In mijn eerste analyse benoemde ik het al: we hebben weer een echte keeper. Hij heeft laten zien dat hij een rustige en onverstoorbare doelman is, en beschikt over een prachtige passes door de linies heen. Voorts heeft hij uitstekende reflexen in zich. Uiteraard zijn er wel aandachtspunten, zoals zijn armen- en handenwerk (zie analyse tegen Oostenrijk). Ook mag hij in balbezit soms wat sneller zijn beslissingen maken. Maar al met al heeft Verbruggen een uitstekend toernooi gekeept, zeker gezien zijn jeugdige leeftijd. Als analist, keepersliefhebber en Oranje-supporter heb ik ontzettend van hem genoten. Met veel vertrouwen zie ik de aanstaande WK-kwalificatie tegemoet.

Vorig artikelRake reflexen Verbruggen slepen Oranje erdoorheen
Volgend artikelSonny Stevens maakt voetbalgekke supporters in Indonesië nog gekker