Met Edouard Mendy en André Onana kennen we tegenwoordig twee Afrikaanse keepers die de wereldtop gehaald hebben. Onana is op jonge leeftijd vanuit Kameroen naar de jeugdopleiding van Barcelona gegaan, terwijl Senegalees Mendy geboren is in Frankrijk en opgeleid door Le Havre. Hoe staat het ervoor met de keepers in Afrika zelf? Hoe worden zij opgeleid en hoe is het niveau? Hoofdredacteur André Krul is na een jaar blessureleed teruggekeerd naar Afrika, waar hij op zoek is naar een club. In deze blog schrijft hij over zijn Afrikaanse keeperservaringen.
Gibraltar
Het is alweer anderhalf jaar geleden dat ik het Afrikaanse continent verliet om te gaan spelen bij Glacis United in Gibraltar. Daar raakte ik in december 2023 zwaar geblesseerd aan m’n knie. Ik keerde terug naar Nederland voor de operatie en de revalidatie. Net toen ik op het punt stond in Ghana te gaan keepen, sloeg het noodloot wederom toe: mijn schouder schoot uit de kom. Wat volgde was een nieuwe operatie en een nieuwe maandenlange revalidatie.
Mtibwa Sugar
Tijdens de revalidatie ben ik blijven netwerken, met als doel in de tweede seizoenshelft een club te vinden in Afrika. Mels Daalder is de Nederlandse hoofdscout van Simba, één van de topclubs in Tanzania. Via hem kwam ik in contact met Tullo Mengele. Tullo is een lokale sportjournalist met een groot netwerk binnen het Tanzaniaanse voetbal. Dit leidt uiteindelijk tot de interesse van Mtibwa Sugar, dat in de winterstop op de laatste plaats staat in de Premier League van Tanzania.
Verrassing
Op Tweede Kerstdag spreek ik met de voorzitter van de club. We spreken af dat ik in januari naar Tanzania afreis om het contract te tekenen. 11 januari land ik op het vliegveld van Dar es Salaam. Hier word ik ontvangen door Tullo en de voorzitter. We gaan naar een restaurant om wat te eten. Daar aangekomen blijkt de voorzitter een verrassing voor me te hebben. Mtibwa Sugar heeft de keeper van het nationale team van Burundi, Justin Ndikumana, óók vastgelegd. Een paar uur later gaan Tullo en ik naar Mtibwa toe. Dit plaatsje ligt op zes uur rijden van Dar es Salaam en bevindt zicht middenin de uitgestrekte suikerplantages. In de avond komen we aan in het kamp, waar alle spelers in eenvoudige barakken wonen. Hier maak ik kennis met de trainers, waaronder keeperstrainer Patrick Mwangata.
Relaxed
Ik vertel Patrick dat het mij niet slim lijkt om morgen met het team mee te trainen. Ik heb een lange reis achter de rug en wil even kunnen acclimatiseren. Een herstel/ activatietraining is voor mij het beste. Op zaterdag kan ik dan écht beginnen. Patrick vindt het helemaal goed. Ik kom er al snel achter dat deze relaxede houding typerend is voor de vriendelijke en goedlachse keeperstrainer.
“Vaak starten we training met een hele rustige warming-up, waarna we een vaste routine aan oefeningen doorlopen”
Negen keepers
Naast mijzelf en Ndikumana, bestaat het keeperskwartet uit Mohamed Makaka en Razack Shekimweri. Tijdens sommige trainingen trainen er ook een aantal jeugdkeepers mee. Zo komt het eens voor dat we met maar liefst negen keepers op het veld staan. Patrick verdeelt ons meestal in groepjes van twee of drie. Vaak starten we de training met een hele rustige warming-up, waarna we een vaste routine aan oefeningen doorlopen. In nagenoeg iedere training doen we de volgende oefenvormen: ballen kaatsen, hoge ballen verwerken, lage ballen scheppen, volleys verwerken en uitvallen naar lage ballen. Als er nog tijd over is verwerken we half hoge ballen die links en rechts geschoten worden en stuiterballen. Alle ballen zijn voorspelbaar.
(Tekst loopt verder onder foto)
André Krul met doelman Razack Shekimweri.
Extreme omstandigheden
Voorafgaand aan het verwerken van de ballen doen we voetenwerkoefeningen. Hier brengt Patrick gelukkig wel elke dag variatie in aan. Tussen de oefeningen door krijgen we genoeg rust. Dit is nodig ook, want de omstandigheden zijn vrij extreem. In Mtibwa kan het hevig regenen, wat ervoor zorgt dat het veld in een soort moeras verandert. Alleen hierop joggen is al vermoeiend. Is het droog en schijnt de zon, dan zijn de velden juist steenhard en is het bloedheet.
Parcours
Veel stadions in Tanzania, waaronder het Manungu Stadium van Mtibwa Sugar, hebben geen verlichting. Daarom worden de meeste wedstrijden in de middag gespeeld. Om hieraan te wennen trainen we vaak rond 14.30 uur. Uitgerekend het heetste moment van de dag. Op een dag wil Patrick ons uitdagen en heeft hij een parcours uitgezet dat we zes keer moeten afwerken. Het parcours bestaat uit voetenwerk- en sprongvormen. Afsluitend schiet Patrick een volley waar we naartoe moeten duiken. Na een korte pauze doen we zes keer hetzelfde, maar schiet Patrick de volleys in de andere hoek.
“Na de laatste serie trekken de Tanzaniaanse keeper een sprintje naar een bosje dat wat schaduw geeft. Daar aangekomen trekken ze hun voetbalschoenen uit en gaan languit in het gras liggen”
Languit in het gras
Na de laatste serie trekken Makaka en Lazaak een sprintje naar een bosje dat wat schaduw geeft. Daar aangekomen trekken ze hun voetbalschoenen uit en gaan languit in het gras liggen. Ik neem snel een paar slokken water en volg de Tanzaniaanse doelmannen. Patrick en Ndikumana gaan ondertussen bij de teamtraining kijken. Als Patrick ons na een kwartier nog steeds niet geroepen heeft om de training te hervatten, spoor ik de keepers maar eens aan om weer het veld op te gaan. Vanaf dat moment wordt de keeperstraining weer opgestart.
Uganda
Het is een typisch voorbeeld van de keeperstraininig bij Mtibwa Sugar. Tijdens de oefeningen wordt er echt wel goed gewerkt, maar buiten dat is het vooral heel relaxed. Patrick doet me ergens denken aan Daniel Kiwanuka, de keeperstrainer van Express FC uit Uganda (zie mijn vorige blog). Bij deze club startte ik vorig jaar mijn zoektocht naar een club in Afrika.
Blunder
In Tanzania lag het contract klaar om te tekenen. Helaas maakte de directeur van Mtibwa een foutje. Of zeg maar gerust een grove blunder. Vijf minuten na het verstrijken van de transferdeadline diende hij het transferverzoek in bij de FIFA. De FIFA is met zulke zaken onverbiddelijk: dit seizoen ben ik niet speelgerechtigd voor Mtibwa Sugar. Dat houdt in dat ik op zoek moet naar een club buiten Tanzania. In Tanzania geldt de transferdeadline namelijk óók voor transfervrije voetballers. Mijn volgende bestemming is de Democratische Republiek Congo. Houd deze blog in de gaten voor meer keeperservaringen in Afrika!
