Keeperstraining in Uganda

Met Edouard Mendy en André Onana kennen we tegenwoordig twee Afrikaanse keepers die de wereldtop gehaald hebben. Onana is op jonge leeftijd vanuit Kameroen naar de jeugdopleiding van Barcelona gegaan, terwijl Senegalees Mendy geboren is in Frankrijk en opgeleid door Le Havre. Hoe staat het ervoor met de keepers in Afrika zelf? Hoe worden zij opgeleid en hoe is het niveau? Hoofdredacteur André Krul reisde, op jacht naar een contract, af naar Afrika. In de tweede blog schrijft hij over de keeperstraining in Uganda. 

Express FC

In mijn vorige blog schreef ik over de keepersbijscholingsdagen in Uganda. Deze werden namens de nationale bond georganiseerd door Daniel Kiwanuka en James Magala. Met Daniel heb ik samen getraind bij de club Express FC. In deze blog zal ik mijn ervaringen delen over zijn manier van keeperstraining geven. Inmiddels ben ik vrij onverwacht teruggekeerd uit Afrika en speel ik bij Glacis United in Gibraltar.

Voetenwerk

Heb ik iets van de trainingen geleerd? Dat antwoord is eerlijk gezegd ‘nee’. Net zoals de bijscholingsdagen me geen nieuwe inzichten hebben opgeleverd, zijn er geen zaken die ik uit de trainingen van Daniel kan halen om mee te nemen in de laatste jaren van mijn eigen keeperscarrière of later als keeperstrainer zal gaan toepassen. Over het algemeen zijn de trainingen vrij basic. Daniel kiest vaak een aspect van het keepen uit, waar vervolgens de hele keeperstraining op getraind wordt.

Om bijvoorbeeld het voetenwerk te trainen doen we oefeningen waarbij de keepers naast een rij gekleurde pylonen moeten staan en op teken van Daniel zo snel mogelijk de kleur pylon moeten aantikken die hij noemt. Wat mij ietwat tegenstaat is dat de vormen vrij saai zijn en te lang worden uitgevoerd. Ondanks de simpelheid van de oefeningen lopen je benen op een gegeven helemaal vol en schiet het ook zijn doel voorbij: trainen op voetenwerk wordt meer trainen op uithoudingsvermogen. Iets waar keepers vrij weinig baat bij hebben.

Hilariteit

De keren dat Daniel de oefeningen dan iets ingewikkelder maakt zorgt het vaak voor hilariteit. Als een oefenvorm erg gecompliceerd wordt komt het voor dat ik ook afhaak (zoals bij sommige pass en trapvormen die we bij Glacis United veel doen), maar de Ugandese keepers raken wel héél snel de kluts kwijt (zie video 2). Is dat de reden waarom Daniel zijn oefenstof simpel houdt of worden de doelmannen ‘dom’ gehouden doordat ze cognitief weinig worden uitgedaagd? Het is denk ik een beetje het kip en het ei verhaal.

“Als de oefenvormen ingewikkelder worden raken de Ugandese keepers wel héél snel de kluts kwijt”

Efficiënt

De trainingen kunnen dus vrij zwaar zijn, maar Daniel deelt zijn tijd naar mijn mening verre van efficiënt in. Meestal trainen we met ongeveer vijf keepers en in plaats van stroomvormen te doen, waarbij alle doelmannen aan het werk zijn, is Daniel vaak aan de slag met één keeper en hebben de anderen rust (of trappen alleen ballen). Het kan dan voorkomen dat er series van tien herhalingen worden gedaan. Dat is pittig. Omdat je vervolgens vrij lang op je beurt moet wachten, heb je wel lang genoeg rust.

Stretchen

We zitten in de voorbereiding en daarom bestaat het eerste gedeelte van de training voor de spelers vaak uit een conditioneel gedeelte. De doelmannen hoeven hier (gelukkig) niet aan mee te doen en trainen dan met Daniel. Heel vaak hebben we bijna een uur de tijd, maar stopt Daniel de keeperstraining al na zo’n veertig à vijftig minuten. Zelf gaat hij dan op z’n gemak de teamtraining gaande slaan met de andere trainers en geeft hij mij de leiding over dynamische stretchvormen.

“Heel vaak hebben we bijna een uur de tijd voor de keeperstraining, maar stopt Daniel al na zo’n veertig à vijftig minuten”

Relaxed

Soms wil ik deze tijd gebruiken om nog wat extra oefeningen te doen, maar hier wordt niet door elke keeper positief op gereageerd. De meesten gaan liever, bij voorkeur zittend, lekker relaxed wat rekken en strekken dan investeren in hun ontwikkeling. De meeste keepers zijn vrij jong en ik probeer ze af en toe te prikkelen om wat meer te doen. Zo spoor ik ze aan om tijdens de partijvormen, waarin niet alle keepers mee doen, technische oefeningen te doen of na de training met de fysiektrainer de core-stability in te halen die we aan het begin van de training gemist hebben.

Keihard werken

Of het veel zin heeft weet ik niet, maar uiteindelijk is het hun eigen carrière. De keepers met wie ik getraind heb zijn niet de grootste talenten en zullen dus keihard moeten werken om iets te bereiken. Wat dat betreft is het jammer dat Daniel, ondanks dat het een vriendelijke man is en op een goede en respectvolle manier met alle keepers omgaat, de trainingen niet iets efficiënter indeelt en de doelmannen triggert alles eruit te halen. In de volgende en voorlopig laatste blog zal ik vertellen over de keeperstraining bij AS Kigali in Rwanda, waar ik tijdens de eerste training bijna zwart voor de ogen zag.

Vorig artikelEen mooi keepersverhaal
Volgend artikelBart Heuvingh: Het stimuleren van een groeimindset