Zoals we in het vogelrijk huismussen en trekvogels kennen, zijn er in het Nederlandse keepersgilde doelmannen die hun vaderlandse vereniging jarenlang trouw blijven, én zijn er keepers die zijn ‘uitgevlogen’ om het geluk in den vreemde te proeven. Keeperssite spreekt om toerbeurt met deze paradijskeepers. In aflevering twee van het tweede seizoen komt Loes Geurts aan het woord. De doelvrouw is in september bevallen van een dochter.
Roze wolk
Als doelvrouw ballen uit de lucht zweven zit er voor Loes Geurts voorlopig nog niet in. In plaats daarvan zweeft ze als moeder op een roze wolk. Toen we de keepster van het Zweedse BK Häcken vorig jaar spraken was ze in verwachting van haar eerste kindje. Op 15 september 2021 is dochter Alba te wereld gekomen. Een gezonde en vrolijke baby. Inmiddels heeft Loes Geurts de training voorzichtig weer hervat en werkt ze toe naar een comeback.
“Het is letterlijk en figuurlijk een nieuw leven,” zegt de 37-jarige keepster wanneer we haar aan de lijn krijgen. “Met mij en de baby gaat het allemaal goed. Ik zorg thuis voor Alba en wanneer ik kan ga ik naar de club toe om te trainen. Op het moment dat mijn vriend met ouderschapsverlof gaat, kan ik vaker gaan en kan ik toewerken naar een volledige rentree.”
“Het is letterlijk en figuurlijk een nieuw leven”
Springen
In de trainingen worden de intensiteit en belasting stapje voor stapje opgebouwd. “Een paar keer in m’n carrière heb ik een zware hersenschudding gehad. Het heeft redelijk lang geduurd voordat ik weer fit was, maar dit is in feite mijn grootste ‘blessure’ en heel anders. Tijdens de trainingen doe ik de warming-up mee en kan ik voorzichtig wat vallen en duiken. Maar wanneer ik tien keer naar rechts gevallen ben en tien keer naar links, is dat het wel. Omdat springen de grootste belasting voor mijn buik is, zal ik hier nog heel erg mee moeten oppassen.”
Plezier en motivatie
Wanneer de paradijskeepster weer volledig wedstrijdfit is weet zij niet. Anders dan bij een spierblessure of een breuk, zijn er voor de hersteltijd van een zwangerschap geen protocollen. “Het is nooit te voorspellen en voor iedereen anders. Een teamgenootje heeft een kindje van twee jaar, maar zij is een veldspeler. Haar belasting is daarom weer heel anders dan voor mij als keeper. Maar dat ik nu weer op het veld kan staan geeft al veel plezier en motivatie. Het is heel lekker om weer wat ballen te vangen en te passen.”
“Het is heel lekker om weer wat ballen te vangen en te passen”
Mooiste baan
Omdat de competitie in Zweden pas eind maart begint, heeft Geurts nog even de tijd voor een terugkeer in de wedstrijdselectie. “Eind februari spelen we eerst voor de beker. We spelen dan drie wedstrijden in de groepsfase. Mochten we doorkomen, dan spelen we vrij snel de halve finale, maar deze gaat voor mij te vroeg komen.” De finale vindt plaats in mei en zou haalbaar moeten zijn. Voor Geurts is nu het belangrijkste dat ze kan genieten van haar kindje. Ze heeft geen haast en wil haar rentree niet forceren. Aan definitief stoppen denkt ze echter nog lang niet. “Zolang ik mijn gezinssituatie kan blijven plannen en ik fit ben, wil ik zo lang mogelijk blijven voetballen. Voor mij is het namelijk de mooiste baan die er is!”
