TEKST EN BEELD: BERT DELLEMAN
Vooraf was het nog de vraag: wie gaat op het EK het Nederlandse doel verdedigen? Een aantal weken voor aanvang hakte bondscoach Koeman de knoop door: Bart Verbruggen is de eerste keeper. Tot veel vreemde blikken leidde dit niet. In de interlands dat de Brighton and Hove Albion-doelman onder de lat stond maakte hij een prima indruk. Zonder meer is Verbruggen een talentvolle keeper. Maar hoe gaat hij het doen op het EK, waar heel Nederland over zijn schouders meekijkt? Bert Delleman volgt elke wedstrijd zeer nauwkeurig de verrichtingen van de Oranje-goalie.
Na de relatief makkelijke winst op Roemenië werd de spanning in het toernooi groter: nu wachtte Verbruggen de strijd tegen de vechtlustige Turken. Van een rustige avond zou geen sprake meer zijn. ‘Onze keeper’ mocht weer een proeve van bekwaamheid leveren, opnieuw een ongekende ervaring in zijn nog prille carrière in het Nederlands elftal. Zou hij zijn niveau kunnen halen of wellicht zelfs boven zichzelf uit kunnen stijgen?
Onverwacht rustig begin
Tot de 20e minuut deden Verbruggens verdedigers wat ze moesten doen: Aké en De Vrij wonnen hun duels en blokten samen een schot bij de eerste paal. Verbruggen zag een schot overgaan en kon met de bal aan de voet wat temporiseren om de opbouw te verzorgen. Een minuut later moest hij voor het eerst echt in actie komen. Een corner zeilde zijn vijfmetergebied binnen en hij kon ongehinderd de bal op het hoogste punt klemvast pakken. Altijd lekker voor een keeper. En met dat zelfverzekerde gevoel had Verbruggen in de 31e minuut een gevaarlijke vrije trap van Çalhanoglu kunnen pakken. Dan had hij laten zien dat er die avond, als het gaat om voorzetten, niets te halen viel voor Turkije. In plaats daarvan stompte hij de bal weliswaar naar een relatief veilige zone, maar de aanval van de Turken liep door en bleven zodoende de mogelijkheden zien.
Onzekerheid sluipt erin
De Turken namen rond de 34e minuut echt het heft in handen en bestookten de Nederlandse verdedigende linies. Dumfries gaf volstrekt onnodig een corner weg en de tegengoal kon niet uitblijven. Verbruggen zag er hierbij niet goed uit. Nadat de corner was afgeslagen belandde de volgende voorzet perfect bij de tweede paal. Verbruggen had moeite met de snelle balverplaatsing; zijn voetenwerk liet hem in de steek. Hij blokkeerde in zijn passen en kon zo niet tijdig de versnelling inzetten om uit te komen en op zijn minst de bal met een vingertop te beroeren, wat in dit geval voldoende was geweest om het gevaar te neutraliseren. Mogelijk was hij onderweg naar de bal toe ook geïmponeerd door de sterke Turkse luchtmacht die hij uit zijn ooghoek zag opdoemen.
Het moet gezegd dat de bal zo scherp en hoog aangesneden was, dat het voor de Oranje-doelman een zeer moeilijke bal was om uit te komen. Maar nu was er twijfel en belandde Verbruggen in niemandsland. Hij had óf zijn actie vol moeten doorzetten om minimaal een vingertop tegen de bal te krijgen, óf eerder moeten terug stappen naar de lijn. In het laatste geval was het nog de vraag geweest of hij een kans had gehad om te reageren, maar dan had Akaydin in ieder geval een doelman zien staan waar hij nog langs moest koppen, in plaats van een lege ruimte.
Uitstekende reflex (1)
Na ruim een uur spelen maakte Verbruggen zijn eerste belangrijke redding. Een verdekt schot van de Turken, in een overvolle zestienmeter, werd door hem in eerste instantie onschadelijk gemaakt. Met een soort volleybal-actie pareerde hij de snelle bal. Een tikkeltje onorthodox, maar hij wist het lastige schot tegen te houden. Dat is wat het belangrijkste was in deze situatie. Vervolgens had Verbruggen de mazzel dat Weghorst de bal tot corner verwerkte. Maar uiteindelijk sleepte Verbruggen Oranje er doorheen en kon zij jacht blijven maken op de gelijkmaker.
Offensief van de Turken
Nadat Nederland op voorsprong was gekomen, was dat het sein voor de Turken om het laatste offensief in te zetten. Een lage voorzet vanaf de linkerkant in de 77e minuut werd door Bart Verbruggen goed verwerkt. Hij straalde rust en zekerheid uit. Met die vijandelijke aanvalsgolven was het nog lang niet gedaan. In de 84e minuut stapte en strekte Verbruggen zich uit om een lage voorzet vanaf de rechterkant te pakken. Zijn hand kon de bal slechts licht beroeren. Hij werd gered door Van de Ven die vlak voor het doel gepositioneerd stond.
Uitstekende reflex (2)
En nog was het niet gedaan: in de blessuretijd bewees Verbruggen echt zijn cruciale meerwaarde. Op een bal van de Turken, van zeer dichtbij ingetikt, reageerde hij zeer adequaat. Nu stonden zijn armen wel op de juiste positie en kon hij zijn hand achter de bal krijgen. Uiteraard had hij ook nu het geluk dat de weggegeven rebound in de voeten van een medespeler, in dit geval Schouten, belandde. Maar hier liet hij wederom zien over een uitstekende reflex te beschikken.
Conclusie
Met twee fantastische reddingen sleepte Verbruggen Oranje erdoorheen, waardoor de halve finale bereikt is. Een unieke prestatie die hem nog meer vertrouwen zal geven. Toch zagen we ook Verbruggens kwetsbaarheid bij de tegengoal en de snelle voorzet waar hij alleen maar een handje achter kon krijgen. Tegen Engeland, met enorm beweeglijke spelers, worden zijn uitgangspositie en voetenwerk nog meer getest. En mogelijk heeft hij dan op een moment níét meer de steun van Weghorst, Van de Ven of Schouten. Daar staat tegenover dat hij steeds meer groeit in het toernooi. In Dortmund zal het woensdag ook weer een hete avond worden.
