In de rubriek Trainers voor Trainers vragen we een keeperstrainer om over zijn passie voor het vak te vertellen en zelfgemaakte oefenvormen met ons te delen. Deze keer staat Kawa Hisso centraal. De keeperstrainer uit Syrië heeft een bijzondere reis achter de rug. Via Irak, Roemenië en Duitsland kwam hij in 2019 in Nederland terecht. Momenteel is zijn grootste doel om een vaste baan bij een profclub te vinden.
Anders dan in Nederland is Kawa Hisso (39) in Syrië een grote naam. Zo won Hisso als doelman van het Syrische Al-Jaish SC het Aziatische clubkampioenschap en speelde hij twintig interlands. Als het aan de ambitieuze keeperstrainer ligt, leert het Nederlandse voetballand hem snel kennen. “Mijn grote doel is om als fulltime keeperstrainer bij een profclub te werken.”
Debuut
Kawa Hisso streek in 2019 in Nederland neer. Op dat moment had hij al een heel voetballeven achter zich. “Ik ben begonnen met keepen in mijn geboortedorp Amouda, waar ik als doelman van de plaatselijke amateurclub al in de nationale jeugdelftallen speelde. Op mijn veertiende ben ik naar profclub Al-Jaish gegaan.” Twee jaar later maakte Hisso zijn debuut in de hoofdmacht. “De eerste keeper raakte geblesseerd, waarop de trainer vroeg of ik wilde spelen.” De 16-jarige debutant werd gelijk voor de leeuwen gegooid. “We speelden de derby tegen Al-Ittihad voor zo’n 30.000 toeschouwers. Het werd 1-1 en ik speelde een goede wedstrijd.”
Aziatisch kampioen
Voor Hisso was het de start van een lange en succesvolle carrière in zijn vaderland. Hierin won hij het landskampioenschap en de beker. Ook werd hij maar liefst vier maal verkozen tot beste keeper van Syrië. Het winnen van het Aziatisch clubkampioenschap was hét hoogtepunt in 2004. Dit alles speelde zich af in de jaren dat er in Syrië relatieve rust heerste. Dat veranderde toen in 2011 de oorlog uitbrak.
Naar Nederland
Omdat Kawa Hisso in hetzelfde jaar naar buurland Irak vertrok, maakte hij de onrust niet van dichtbij mee. Tot 2018 speelde Hisso voor de Irakese clubs Zaxo SC en Peshmarga Erbil. Ook hier werd de Syriër meerdere malen uitgeroepen tot beste keeper van het land. Met Peshmarga won hij het kampioenschap. Tussendoor keepte hij een half jaar voor Pandurri uit Roemenië. In het seizoen 2018/2019 stond Hisso onder contract bij de Duitse Regionalligaclub SG Wattenscheid 09. Hier raakte hij al snel geblesseerd, waarop hij besloot zich toe te leggen op het trainersvak. Vanwege de kwaliteit van leven én van de trainersopleiding kwam Hisso eind 2019 naar Nederland.
Kawa Hisso als kampioen van Irak met Peshmarga.
Moeilijk begin
Hier volgde Hisso de opleiding UEFA C voor keeperstrainers. Hij vertelt hoe moeilijk het begin in ons land was. “Ik was helemaal nieuw hier, kende niemand en had geen manager. Daarnaast sprak ik de taal niet. Het is moeilijk als je je hele leven professional bent geweest, en plotseling helemaal opnieuw moet beginnen.” Om deuren te openen bood de ex-doelman zijn diensten zelfs gratis aan bij een amateurclub. Mede door het taalprobleem werd hij niet aangenomen. Uiteindelijk bleek zijn kennismaking met Mo el Amraoui op de trainersopleiding van cruciaal belang. “Mo vroeg me om te helpen op zijn keepersschool. Ook heeft hij me geholpen bij amateurclubs training te gaan geven. Ondertussen keepte ik zelf nog bij Vitesse Delft.”
Doorzettingsvermogen
Hisso behaalde zijn diploma, leerde de Nederlandse taal en om zich verder te ontwikkelen als keeperstrainer meldde hij zich aan voor de keepersopleiding UEFA B. De inwoner van Boskoop werd drie keer afgewezen, maar gaf niet op. Dit seizoen waagde hij poging vier. Mét succes. In september mocht hij eindelijk met de opleiding starten. Dit staaltje doorzettingsvermogen zegt veel over Hissos instelling. “Ik vind dat je als je iets doet, je het goed moet doen. Anders kun je beter thuisblijven.” In die zin vindt Hisso, die tegenwoordig keeperstrainer is bij BGC Floreant (Boskoop), Hazerwoudse Boys, Vitesse Delft en de jeugd van ADO Den Haag, dat er in Nederland te weinig aandacht is voor keeperstraining.
“Ik vind dat je als je iets doet, je het goed moet doen. Anders kun je beter thuisblijven”
Elke dag keeperstraining
“Toen ik in Syrie speelde had ik elke dag keeperstraining. We begonnen een half uur eerder dan de groep en gingen door tot we de teamtraining in moesten. Hier zijn er amateurclubs die helemaal geen keeperstrainer hebben. De keepers die wel keeperstraining krijgen, krijgen dat vaak maar één uurtje in de week. Hoe kun je dan een betere keeper worden? Er zijn zoveel aspecten die je moet trainen. Dat lukt nooit in zo’n beperkte tijd. En na een week ben je al vergeten wat je in de vorige training geleerd hebt.”
Geen handschoenen
Hisso draagt gelijk een oplossing aan om keepers meer training te geven. “Laat de keepers van het eerste elftal de jeugd ook training geven. Al is het maar één uur in de week. Zeker bij profclubs hebben de keepers hier de tijd voor. Daarnaast is het een geweldige stimulans voor de jeugd.” Of de tijd voor keeperstraining beperkt is of niet; de oud-prof vindt dat de keepers er in ieder geval alles uit moeten halen. Mede door zijn achtergrond is er bij hem geen ruimte voor slapheid. “In Nederland hebben we alles, maar in Syrië hebben sommige kinderen geen kleding of handschoenen. Tóch komen ze altijd trainen. Het allerbelangrijkste is te beseffen dat je voor jezelf traint. Niet voor je ouders of voor de trainers. Hier heb ik weleens het idee dat kinderen komen trainen omdat de ouders niet willen dat ze thuisblijven. Of dat ze komen om even lekker met andere kinderen te spelen. Het gaat er juist om dat je komt om een goede keeper te worden, voor je eigen toekomst.”
“In Syrië hebben sommige kinderen geen kleding of handschoenen. Tóch komen ze altijd trainen”
Huilen
Een ander verschil is de strengere aanpak van keepers in Syrië. “Daar mag je de keepers aanpakken als iets niet goed is. De trainer bepaalt en van de ouders heb je toestemming alles tegen ze te zeggen. Hier durf ik dat niet altijd. Dan moeten kinderen huilen en moeten ze van de ouders wat rust krijgen. Maar als ik maar één uurtje per week heb, en je gaat huilen of je komt niet, dan zijn we klaar. Dan ga je geen goede stappen maken.”
Grote doel
Van zichzelf eist Kawa Hisso dezelfde mentaliteit. Hij is ervan overtuigd dat dat hem gaat helpen zijn grote doel te behalen. “Ik ben mijn hele leven profkeeper geweest. Nu wil ik als trainer ook een vaste baan bij een profclub krijgen. Dat zal ik halen. Het liefst in Nederland, maar is het niet hier, dan ergens anders.
