In de rubriek Trainers voor Trainers vragen we iedere maand een keeperstrainer om over zijn passie voor het vak te vertellen en zelfgemaakte oefenvormen met ons te delen. Augustus staat in het teken van Riccardo Boscolo. De Italiaan geeft training aan twee clubs in Friesland. Alsof dat nog niet genoeg is runt hij ook nog zijn eigen keepersschool.
Riccardo Boscolo zag het eerste levenslicht op 28 januari 1964 in het Italiaanse Chioggia, onder de rook van Venetië. Riccardo bleek talent voor keepen te hebben en belandde in 1978 in de jeugdopleiding van het roemruchte FC Padova. De ex-club van Michel Kreek speelde in het verleden meerdere seizoenen in de Serie A en is momenteel terug te vinden in de bovenste regionen van de Serie C. Na twee jaar werd Riccardo’s vader echter ziek. De vrachtwagenchauffeur besloot zijn droom om profkeeper te worden te laten varen en zijn vader te helpen met werken op het land.
Het tekent de sterke familieband van Riccardo. Jaren later drijft de liefde hem toch weg uit zijn geliefde Italië. In 1983 ontmoet Riccardo zijn huidige vrouw Bea, met wie hij drie kinderen heeft, op het strand van Sottomarina. Na een lange afstandsrelatie van enkele jaren verhuist de Friezin naar Italië, waar ze met haar Italiaanse droomman in het huwelijksbootje stapt. Riccardo blijft ondertussen keepen en komt uit voor verschillende amateurclubs. Omdat Bea niet kan aarden in het Zuid-Europese land besluit het koppel om in 1990 in Nederland te gaan wonen. Ze strijken neer in het Friese dorp Hardegarijp.
Ontwikkelen visie
“Door middel van het voetbal heb ik mijn weg gevonden in Nederland”, vertelt de Italiaan met Fries accent. Hij vervolgt: “Ik ben begonnen met keepen bij VV Hardegarijp. Hier heb ik een aantal jaar gespeeld, waarna ik naar VC Trynwalden ben gegaan. Na een zware knieblessure heb ik op 30-jarige leeftijd besloten te stoppen en ben ik begonnen met de opleiding tot keeperstrainer. Ik heb cursussen van Frans Hoek, Maarten Arts en de KNVB gevolgd en ben vervolgens bij Trynwalden gestart als keeperstrainer.”
“Door middel van het voetbal heb ik mijn weg gevonden in Nederland”
Riccardo Boscolo vangt hier aan met het ontwikkelen van zijn visie op het keepen. “Bij de jongste jeugd, keepertjes van acht/ negen jaar, zijn er voor mij een aantal aspecten het allerbelangrijkst. Dit zijn de coördinatie, snelheid en het vangen van de ballen. Bij het laatste gaat het om het scheppen van de bal, het onderhands vangen en het bovenhands vangen. Dit alles combineer ik met het positie kiezen in het doel en het uitrollen. Om het uitdagend te houden doen we ook spelvormen, maar tot ik zie dat de doelmannen toe zijn aan een volgende stap beperk ik me zoveel mogelijk tot de genoemde vaardigheden.”
Start keepersschool
Na vijf jaar vindt Riccardo het tijd voor een volgende stap in zijn trainersloopbaan en keert hij bij Hardegarijp terug als keeperstrainer. Hier blijft hij acht jaar, waarna hij in 2012 overstapt naar SC Stiens. Bij deze club trainde tot het einde van het afgelopen seizoen de keepers. Vanaf komend seizoen is Riccardo elke donderdag te vinden op de velden van FVC Leeuwarden en op maandag bij GAVC Grouw.
Zeven jaar geleden kreeg de Hardegarijper de vraag van een keepertje of hij hem extra training kon geven. “Ik heb toen gezegd dat ik doordeweeks helemaal vol zat, maar dat ik zondagochtend wel tijd had.” Al snel komen er meer keepers bij en dit blijkt de opzet te zijn van Keepersschool Boscolo, waar momenteel zo’n 45 kinderen zich elke zondagochtend in het zweet werken. Nadat de keepers zich de vangvaardigheden eigen hebben gemaakt in de eerste fase, gaan Riccardo en zijn team van zeven keeperstrainers in de tweede fase verder met het trainen van de volgende basisvaardigheden. De nadruk ligt hier op het vallen, duiken, zweven, werpen en het aannemen, passen en kaatsen van ballen. Daarnaast wordt er getraind op het verwerken van hoge ballen, het duel 1:1 en het reactievermogen. De keepers komen ongeveer op tienjarige leeftijd, afhankelijk van het niveau, in deze fase, en gaan op viertienjarige leeftijd de laatste fase in. In de laatste fase gaat het voornamelijk om het nabootsen van wedstrijdsituaties. Alle in de eerste en tweede fase getrainde aspecten komen hierin terug.
Drijfveer
Inmiddels rammen twee keepers die op Keepersschool Boscolo zijn begonnen al op de poorten van het betaald voetbal. “Dirk Jan Baron zat in de laatste wedstrijd van het afgelopen seizoen op de bank van FC Groningen en Sem Bonte speelt nu in Jong Cambuur”, zegt Riccardo vol trots. “Mijn drijfveer is de passie voor het keepen. Ik geniet ervan wanneer ik een jongetje van acht jaar getraind heb en hem vier of vijf jaar later een bal zie pakken waarvan ik denk ‘ja, daar zit iets van mij in’. Ook vind ik het mooi als er een ouder naar me toekomt en vertelt dat zijn of haar kind met plezier naar de training komt. Alle keepers zullen nooit het eerste van Juventus of FC Groningen halen, maar wanneer iemands top de vierde klasse is dan is het ook goed.”
“Ik geniet ervan wanneer ik een jongetje van acht jaar getraind heb en hem vier of vijf jaar later een bal zie pakken waarvan ik denk ‘ja, daar zit iets van mij in’”
Op de keepersschool kan Riccardo zijn eigen lijnen uitzetten, maar bij zijn clubs dient hij rekening te houden met wat er daar specifiek van de keepers gevraagd wordt. “Bij alle clubs train ik op een andere manier. De ene club verwacht van de keeper dat hij proactief speelt en veel meevoetbalt, terwijl een andere club liever wil dat de laatste man meer werk voor de keeper opknapt. Hier praat ik over met de trainers en vervolgens train ik gericht op de wensen die er zijn. De voortgang van de keepers evalueren we elk half jaar. De keeperstrainer is voor mij iemand die zijn eigen visie heeft, maar deze wel in samenwerking met de club toepast op de doelmannen.”
“De keeperstrainer is voor mij iemand die zijn eigen visie heeft, maar deze wel in samenwerking met de club toepast op de doelmannen”
Door zijn werk bij verschillende clubs kan het voor de drukbezette trainer weleens flink ingewikkeld worden. “In mijn tijd als keeper werden er tien ballen op je getrapt, of werden er wat ballen links en rechts gegooid, maar dit kan tegenwoordig niet meer. Ik moet dus verschillende oefenvormen hebben en deze aanpassen aan de keepers die ik train. Daarnaast moet ik veel gesprekken voeren bij de clubs en met ouders en vind ik het belangrijk mezelf als keeperstrainer te blijven ontwikkelen. Zo ga ik weleens bij de trainingen van Wim Reckers bij SC Heerenveen kijken en ben ik laatst in Enschede geweest op de keepersschool van Michel Veurink.”
Italiaans keepersprobleem
Waar er Nederland al jarenlang over een keepersprobleem gesproken wordt, is de situatie in Italië volgens Riccardo niet heel veel beter. “Donnarumma is de eerste keeper van het Italiaanse elftal, maar daar ben ik geen fan van. De tweede keeper is Alex Meret, de reservedoelman van Napoli. En bij alle topclubs staan buitenlanders op doel: Juventus heeft Szczesny, Milan een Fransman (Maignan, red.) en bij Inter is Handanovic de keeper. Voor een land als Italië vind ik het niet goed dat er keepers uit bijvoorbeeld Colombia of Polen gehaald moeten worden. Dat betekent dat de keepersopleiding niet goed is, maar het heeft ook te maken met kansen geven. Ik ben van mening dat wanneer je een jonge goede doelman hebt van een jaar of twintig die goed is opgeleid, je hem moet durven op te stellen.”
