Zoals we in het vogelrijk huismussen en trekvogels kennen, zijn er in het Nederlandse keepersgilde doelmannen die hun vaderlandse vereniging jarenlang trouw blijven én zijn er keepers die zijn ‘uitgevlogen’ om het geluk in den vreemde te proeven. Vorig seizoen hebben we met zes van deze paradijskeepers gesproken. Inmiddels zijn Micky van der Hart, Steven van Dijk en Nordin Bakker weer terug op het Nederlandse nest. In seizoen 2 van paradijskeepers kijken we hoe het met de doelmannen en -vrouwen gaat die in het buitenland zijn gebleven en hebben we een aantal nieuwe aanwinsten gevonden voor deze rubriek. In de eerste aflevering is Selena Babb aan het woord.
Bank
Toen we haar vorig seizoen spraken, was Selena Babb, met het oog op meer speelminuten, door AC Milan verhuurd aan Sampdoria. Bij de club uit Genua speelde ze wekelijks, maar toen ze in de winterstop de vraag van haar broodheer kreeg om terug te keren, hapte ze gretig toe. Haar plaats onder de lat is ingeruild voor een plaats op de bank. Tóch is ze in de modestad gelukkiger dan dat ze aan de Ligurische zee was.
Kinderziekten
“Toen Milan in de winter belde met de vraag of ik terug wilde komen, was de keuze snel gemaakt. Ze vertelden dat ze met een keepersprobleem kampten. Voor mij was het fijn om te horen dat ze me nodig hadden en bij ‘Samp’ had ik het, ondanks dat ik speelde, niet heel erg naar mijn zin. Ik had een hele goede band met de keeperstrainer en vond het jammer om de samenwerking met hem te verbreken, maar doordat de vrouwentak van de club net was opgericht had de club met veel kinderziekten in de organisatie te maken.”
Klooster
De trainingsfaciliteiten waren niet in orde en ook bleef de club in gebreken bij het regelen van de huisvesting. Noodgedwongen woonde Babb met een aantal teamgenoten voor langere tijd in een klooster. Verre van een warm nest dus. “Ik ben in juli naar de club gegaan en in de zomerperiode is het in het toeristische Genua ontzettend moeilijk om een huurhuis te vinden. De enige plek waar we konden verblijven was een oud klooster. Na één à twee weken kon ik naar een bijhuis hiervan verhuizen, maar pas na twee maanden vond ik een eigen appartement.”
“De enige plek waar we konden verblijven was een oud klooster”
Tweede familie
Naast de organisatorische moeilijkheden had Babb ook te maken met persoonlijke moeilijkheden, waar ze verder niet over wil uitweiden. Het is goed voor te stellen dat het winterse telefoontje van de Italiaanse kampioen (bij de mannen) als een geschenk uit de hemel kwam. Ondanks haar reserverol, voelde het voor de doelvrouw als thuiskomen. “We hebben een hele leuke groep. Ik ben bijna altijd samen met de meiden, van wie ik de meesten al een paar jaar ken. Het voelt voor mij daarom als een soort tweede familie. Tuurlijk is de wil om te spelen er altijd, maar ik ben niet degene die de keuze maakt en gelukkig speel ik hier nog genoeg wedstrijden om me te kunnen ontwikkelen.”
Amerika
Babb speelde onder meer veel wedstrijden in de voorbereiding, waaronder drie keer een helft tijdens een trainingskamp in Amerika. Dit seizoen verwacht ze ook de bekerwedstrijden te spelen. “Voor mij staat het team altijd op nummer één. Ik zal de eerste keepster altijd steunen en nooit lelijk gaan aankijken als ik niet speel. Misschien dat de trainer later in het seizoen in de competitie meer zal gaan rouleren. Als ik voor mijn gevoel toch te weinig ga spelen, zie ik komend seizoen wel wat dan mijn opties zijn.”
“Ik zal de eerste keepster altijd steunen en nooit lelijk aankijken als ik niet speel”
Nederlands Elftal
In het eerste seizoen van paradijskeepers sprak de gedreven Babb uit dat het fantastisch zou zijn om een kans te krijgen in het Nederlands Elftal. Met het stoppen van Sari van Veenendaal zijn er nieuwe kansen bij de nationale selectie. “Dat doel is er altijd, maar ook hier kan ik niets over zeggen, zeker niet nu ik op de bank zit. Maar mocht ik gaan spelen, dan zou je toch denken dat ik in beeld moet komen.”
